Suriyeli kadınların ‘sığınma evi’

Çatışmaların yaÅŸandığı bölgenin dışında, dört çocuÄŸu ve eÅŸiyle yaşıyordu Sahra El Nasr. Suriye'yi terk etmemeye kararlılardı, eÅŸi hiçbir zaman savaÅŸa katılmamıştı, işçi olarak çalışıp ailesini geçindiriyordu. Ancak yedi ay önce atılan roketler iÅŸ yerine düştü, hayatını kaybetti. Sahra, artık Suriye’de kalamayacağını anlayınca iki kızı ve iki oÄŸluyla Kilis’e geldi. Kampta kalmak istemedi, eÅŸini kaybetmiÅŸ kimsesiz Suriyeli kadınların kaldığı bu eve yerleÅŸti.

"Bitmesini beklerken şimdi burayı vuruyorlar"

Sahra, yedi aydır yaşadığı bu evden ayrılmayı hiç düşünmedi ama roket saldırıları, ona eski korkularını yeniden yaşattı. İlk roket düştüğünde bayıldı, diğer kadınların yardımıyla kendine geldi. Pazar günü arka arkaya düşen roketler de bir kez daha korkudan bayılmasına yol açtı. Hem o, hem çocukları korkuyor:

“Kilislileri çok seviyorum, minnettarım, aylardır burada rahatlıkla kalıyoruz. Ama ben eski hayatıma dönmek, çocuklarımla kendi evimde yaÅŸamak istiyorum. Ben savaşın bitmesini beklerken ÅŸimdi burayı da vuruyorlar. Çocuklarım için daha güvenli bir yere gitmek istiyorum ama gidecek hiçbir yerim, hiç kimsem yok. Param da yok… Çok çaresizim, savaÅŸ bir an önce bitsin istiyorum.”

Sadece kadınların kaldığı bu evde yirmi sekiz çocuk da yaşıyor.

[Fotoğraf: Ece Göksedef / Al Jazeera Türk]

Suriyeli ve Kilisli gönüllülerin gıda, kıyafet, ilaç gibi ihtiyaçlarını karşıladığı bu evde, Sahra gibi 12 kadın daha yaşıyor. Kiminin yanında kız kardeşi, kiminin yanında annesi veya kaybettiği eşinin annesi var. Evde 28 de çocuk yaşıyor.

"IŞİD beni rahat bırakmaz diye kaçtım"

Maha, beş çocuğuyla birlikte Belçika'daki ailesinin yanına gitmek istiyor.

[Fotoğraf: Ece Göksedef / Al Jazeera Türk]

Maha AlluÅŸ 37 yaşında… Ä°dlibli ama evlenince kocasının ailesinin yanına, Mumbuç’a taşındı. Dört kızı, bir oÄŸlu oldu. Ä°dlib’de bıraktığı ailesi bu sırada savaÅŸtan kaçarak Belçika’ya ulaÅŸmayı baÅŸardı:

“Biz Mumbuç’ta kalacaktık. Ama IŞİD eÅŸimin başını kesti. Muhaliflerle yardım ediyor diye öldürdüler. O zaman bebeÄŸim yeni doÄŸmuÅŸtu, onu da aldım diÄŸer çocukları da. IŞİD beni de rahat bırakmaz diye buraya kaçtım.

Gönüllüler beni bu eve yerleÅŸtirdi, bir yıl oldu. Annemlerin yanına, Belçika’ya gitmek istiyorum ama ne param var ne çocuklarla o kadar yolu gidebilirim…”

"Artık yaşlandım, yorgunum"

Fatma, Kilis'ten önce bir buçuk yıl Suriye içindeki çadır kentte yaşadı.

[Fotoğraf: Ece Göksedef / Al Jazeera Türk]

60 yaşındaki Fatma Sawrani ise bambaÅŸka bir dertten ÅŸikâyetçi: Gürültü. EÅŸini 16 yıl önce kaybetmiÅŸ. Kızı, damadı ve bir torunuyla evinde sakin bir hayat sürerken damadı muhaliflerin safında savaÅŸa katıldı. O savaÅŸtayken evleri bombalandı, kaçtılar. Evlerini tekrar inÅŸa etmek üzere geri döndüklerinde her ÅŸeyin çalındığını, yaÄŸmalandığını gördüler. Yine de Suriye’yi terk etmek istemediklerinden Suriye içindeki bir çadır kentte bir buçuk yıl kaldılar:

“Benim ÅŸekerim var, tansiyonum var. Çadır kentte iyi bile dayandım. Ama en son çok fazla kar yaÄŸdı, duramadık. Hepimiz hasta olduk. Kaçış yok, Türkiye’ye gelmek zorundaydık bir noktada. Bizi buraya aldılar, saÄŸ olsunlar ama ben sakin hayatımı özlüyorum. Ben artık yaÅŸlandım, burada çok çocuk var, hep gürültü, yorgunum. Hastalığım da ilerledi. Umarım bir gün gidecek gerçek bir evimiz olur.”

Kilis'te bir yıldan uzun süredir gönüllülerin desteğiyle ayakta kalan evin yakınlarına da roketler isabet etti. Çocuklar ve kadınlar zarar görmese de, üç aydan uzun süren bu saldırılardan çok korktu. Ancak Avrupa'ya göç edenler dışında hiçbirisinin yanına gidebileceği bir yakını yok. Çocuklarıyla birlikte Avrupa'ya gitmek de herhangi bir geliri olmayan bu kadınlar için çok zor.